SMR II χωρίς λόγια

BMW F 800/700/650 GS/A

Φορτία

 

Bάρος SMR: 812 γραμμάρια.

Βάρος του kit προσαρμογής της SMR στην μοτοσικλέτα: 148 γραμμάρια.

Συνολικό βάρος σχάρας και εξαρτημάτων:
960 γραμμάρια.

Συνολικό βάρος επώνυμης σχάρας αλουμινίου, ανάλογου εμβαδού και Αμερικανικής προελεύσεως: 1300 γραμμάρια. 

SUZUKI V-STROM 650

HONDA VARADERO MKIII

 

 

HONDA TRANSALP 700 

HONDA TRANSALP 650 BLACK

KTM 990 ADVENTURE

   H σχάρα του ΚΤΜ 990 Adventure (ασημί) κόντρα   σε μία μαύρη SMR.

Το Όνομα του Όνου

Η ομάδα εργασίας του project SMR είχε ήδη επεκταθεί σε αριθμό και ειδικότητες. Πέρα από την αρχική ομάδα μοτοσικλετιστών-σχεδιαστών, η ιδέα είχε αποκτήσει δικό της αρχιτέκτονα -σχεδιαστή και μηχανικό. Η άτυπη αυτή  ερευνητική ομάδα ήταν ώρα να αποκτήσει όνομα και σήμα. Έτσι μεταξύ σοβαρού και αστείου όταν μπήκε το ζήτημα, η πρότερη εμπειρία κάποιων μας στο μάρκετινγκ και την επικοινωνία ανακλήθηκε από το αρχείο και  η απάντηση ήταν απλή.

Η SMR είναι σχεδιασμένη και κατασκευασμένη από Έλληνες, στην Ελλάδα ακόμα και από Ελληνικό αλουμίνιο. Μόνο οι βίδες της, τα παξιμάδια και οι ροδέλες δεν ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια τους. Τα διαφορετικά στάδια παραγωγής, -τα προσχέδια και μοντέλα, η σχεδίαση σε CAD, το κόψιμο σε CNC, η μορφοποίηση, η βαφή κλπ- έγιναν αποκλειστικά σε διαφορετικές Ελληνικές επιχειρήσεις ανά την Αττική. Ε, σε αυτή τη μεριά της Γης –και μεταξύ μας σε όλη τη Μεσόγειο- τι είναι αυτό που κουβαλάει  όλα τα βάρη σε κάθε είδος εδάφους χωρίς να «χαλάει»; Τι είναι αυτό που με το απαράμιλλο στυλ του ποζάρει συμπαθητικό και πονηρό στις φωτογραφίες κάθε τουρίστα που πέρασε από αυτή τη χώρα;

Yap, ο γάιδαρος. Οι γρήγοροι, όπως η Ferrari μπορεί να έχουν το αφηνιασμένο άλογο, οι δυνατοί όπως η Lamborgini τον μαινόμενο ταύρο. Οι on off μοτοσικλέτες μας όμως πρέπει πριν από όλα να κουβαλάνε το φορτίο τους με αξιοπιστία σε κάθε είδους κακοτράχαλο έδαφος. H SMR σχεδιάστηκε σαν το σύγχρονο ισοδύναμο ενός σαμαριού –εξ ου και το όνομα- που κουβαλάει πρακτικότατα τα πάντα και ταιριάζει σε έναν σύγχρονο γάιδαρο. Ο οποίος μπορεί να μην έχει τίποτα από τους προηγούμενους, -με τα αλόγατα και την δύναμη- αλλά συνεχίζει να κουβαλάει εκεί όπου τα άλογα κουτσαίνονται, ενώ συνεργάζεται με τον ιδιοκτήτη της πολύ αρμονικότερα από έναν …ταύρο. 

 Ένας γάιδαρος στοιχίζει λιγότερο, τρώει λιγότερο, δουλεύει περισσότερο και πάει παντού. Γιατί αν και πεισματάρικο είναι το απόλυτο on-off ζώο εργασίας, για τα νησιά και τα βουνά και δεν παθαίνει τίποτα. Και είναι σίγουρα sexy. Ρωτήστε και τις ...τουρίστριες.

Έτσι σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα μας σχεδιάστηκε η μουτσούνα του πιο σκληροτράχηλου και cool γαιδάρου στην ζώνη των PIGS. Και από αυτόν πήρε το όνομα της αυτή η μικρή και άτυπη «εταιρεία». «DonkeyTough» δηλαδή  σκληρή σαν γάιδαρος.

                                                                                                           




Σε κόκκινο προειδοποιητικό τρίγωνο σήμα τροχαίας βέβαια, αφού θέλαμε το σήμα μας όπου μπει να αυξάνει και την ορατότητα άρα ασφάλεια του οχήματος που το φέρει. Η σχεδιάση του μάλιστα σύντομα πρόσθεσε το πιο πρόσφατο μέλος της εταιρείας. Έναν γραφίστα…

 

                                                        «DonkeyTough με σήμα το γαδούρ’!»

ΥΓ: Αν και λέγεται SMR κανένας γάιδαρος, ή άλλο ζώο δεν ταλαιπωρήθηκε κατά την διάρκεια της σχεδίασης και της παραγωγής. Μόνο Έλληνες, κυρίως μέλη του Transalp Hellas Club που όσο απασχολημένοι και αν ήταν μας διέθεσαν τις μοτοσικλέτες τους για μετρήσεις και δοκιμές χαμογελαστοί. Τους ευχαριστούμε, μαζί με όλους όσους βοήθησαν με τις γνώσεις και τις απόψεις τους στο project SMR.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο  donkeytough1@gmail.com

Full Metal Σχάρα.

Ξανά μολύβι και χαρτί. Το δυσκολότερο κομμάτι όταν σχεδιάζει κάτι είναι να ...απορρίψεις τα δικά σου σχέδια. Αλλά αλλιώς δεν βελτιώνεται τίποτα. Χάρη στις γνώσεις του μηχανικού μας τα ανοίγματα αναδιαμορφώθηκαν ώστε οι γωνίες τους να "οδηγούν" σχοινιά, γάντζους και ιμάντες σε συγκεκριμένα σημεία.  Έτσι δεν θα κουνιόνται πέρα δώθε χαλαρώνοντας και θα προσφέρουν ακόμα πιο στέρεα σημεία πρόσδεσης για μικρότερα φορτία. Ξανά CAD και πίσω στα υπάκουα ρομποτάκια και το γυαλιστερό αλουμίνιο.

Λίγο αργότερα...

Πρώτο συμπέρασμα; Ουάου!
 
Δεύτερο; Είναι ελαφρύτερη από την επώνυμη και  ανάλογου εμβαδού σχάρα που ήρθε από το εξωτερικό παρότι και αυτή ισχυρίζεται ότι είναι από ανάλογης ποιότητας κράμα. Χμ… κάποιος λέει ψέματα; Η ζυγαριά πάντως λέει ότι η SMR είναι κάτι λιγότερο από ένα μόλις κιλό!
 

Δεξιά η "παλιά" αριστερά η "νέα" βελτιωμένη και ...αγριεμένη SMR.

                                                           

Τρίτον: Ουάου μεν, αλλά όπως μας προειδοποιούν οι ειδικοί αυτή η υπέροχη όψη του βιομηχανικού  αλουμινίου θα χάσει την γοητεία της και με τον καιρό θα θαμπώσει. Άρα βάψιμο με ηλεκτροστατική βαφή μετά από εμποτισμό σε μπάνιο σε ειδικό οξύ.


                                            

Τέταρτο: Ναι, το μαύρο ταιριάζει σε τέτοιου είδους αξεσουάρ, αλλά η όψη του πρώτου αφινίριστου δείγματος πάνω σε ένα ασημί Transalp επιβάλει και την εναλλακτική του ασημογκρί. Ματ όμως για να μην στραβώνεσαι όταν την κοιτάς να γυαλίζει ξεφόρτωτη και η αντανάκλαση να μην σου καίει την πλάτη, όταν οδηγείς άνευ αποσκευών.

Η SMR που γύρισε απ' το Star Wars.Ok ζητήσαμε μιά απόχρωση ανάμεσα στο ασημί του αλουμινίου της σχάρας, την απόχρωση της ασημί σχάρας της Honda και του λευκού ματ που έχουν τα λευκά πλαστικά των Africa Twin. Αλλά μας προέκυψε εντυπωσιακή.

                                                  

Επόμενη στάση; Όπου λυγάν τα σίδερα!

Η ώρα της αλήθειας ήρθε σε μία από τις ελληνικές επιχειρήσεις που κοπανιόνται από την οικονομική κρίση σαν το χταπόδι. Εκεί στο πλήρωμα μπήκε άλλος ένας μοτοσικλετιστής μηχανολόγος αυτή τη φορά.  Αυτός ξαναπροσάρμοσε το υπάρχον ψηφιακό σχέδιο της σχάρας ώστε αφενός να προσαρμοστεί στις ικανότητες και τις ανάγκες ενός πανάκριβου και υπερακριβέστατου μηχανήματος CNC –Punching της επιχείρησης.

Εμπειρία.  Με το πάτημα ενός enter, μπροστά στα μάτια μας  η ιδέα που ξεκινήσαμε σχεδιάζοντας με μολύβι και χαρτί αρχίζει να παίρνει μορφή από ένα πανίσχυρο ρομπότ αξίας 350.000 ευρώ, που κινείται υπνωτιστικά. Το ήρεμο μουρμούρισμα των σερβομοτέρ του διακόπτεται από το ρυθμικό κοφτό χτύπημα των κεφαλών του στο αλουμίνιο, που υποκύπτει στους τόνους δύναμης σαν πλαστελίνη. Με παντοδύναμη ακρίβεια η επιφάνεια της πρώτης SMR αναδύεται από μιά λίμνη αλουμινίου.


Λίγες ώρες και πολλές μετρήσεις μετά η πρώτη SMR από αλουμίνιο κράματος 5085 και πάχους 4 χιλιοστών ήταν γεγονός. Και πέρναγε από την στράντζα, ζεστή ζεστή στα χέρια μας. Την κρατάμε και κοιτάμε  εντυπωσιασμένοι αυτή και το μηχάνημα.

                       


Αφού την προσκυνήσαμε σαν τον Μονόλιθο στην Οδύσσεια του Διαστήματος, την τοποθετήσαμε σε όλες τις μοτοσικλέτες για τις οποίες σχεδιάστηκε.

Kαι αρχίσαμε να σημειώνουμε  διορθώσεις και αλλαγές. Για να αποφασίσουμε ότι θα σχεδιάσουμε την δεύτερη βελτιωμένη SMR με την βοήθα του μηχανικού της ομάδας. Το ...sequel της SMR θα ηταν μια ακόμα πιο πρακτική, αλλά και επιθετική στην σχεδίαση σχάρα.

Αυτή την φορά δεν θα έμοιαζε με τίποτα που έχουμε ξαναδεί. Ακόμα και αν χρειαζόταν να την ξανασχεδιάσουμε από την αρχή. Η οποία αυτή τη φορά θα έχει και το οριστικό λογότυπο της ομάδας. Αυτό όμως είναι μια διαφορετική ιστορία.